پتنه، شهریست در هندوستان شمالی، در ساحل راست دریای گنگ. مرکز مأموری شتت بدار. اهالیاش 490، 3 هزار نفر (1971). اوزیل کلان نقلیات و مرکز سودای محصولات خاچگی قشلاق در وادی گنگ میانه. صناعت متاعهای پختگین و خوراکواری، کارکرد متال، قالینبافی، استحصال زربافت و مبل رواج یافته است. انیویرسیتیت (1917) ، کتابخانة دستنویسهای نادر شرق هست.
پتنه (نام قدیمهاش پتلیپوتره) در میانههای عصر 5 تا میلاد در عهد شاه اجتشتر و بنیاد گردید. دیری نگذشته به مرکز کلان سودای و هنرمندی و مدنیّت هندوستان شمالی تبدل یافت. در عهد سلالههای نندیان، موریان، شونگیان، کنویان و گوپتها پایتخت دولت بود. عصرهای 5-6 پتلیپوتره رو به تنزّل نهاد. در عصرهای میانه به جای آن شهر پتنه بنیاد شد. عصرهای 17-19 از نو مرکز سودای و هنرمندی گردید. بازیافتهای آرشیالوگی از تمدّن قدیمی پتنه شهادت میدهند.