شهر پلمیره

پلمیره (یون. رlmyra-از آرایی، تدمار) ، شهر قدیمه‌ای در شمال شهر سوریه (نزدیکی شهر تدمار حاضره) ، مرکز کلان تجارتی و هنرمندی. معلومات قدیمترین دایر به پلمیره به نیمة یکم هزارة 2 تا میلاد منسوب است. در آخر هزارة 2 تا میلاد پلمیره را آشوریان خراب کردند، ولی عصر 10 تا میلاد شاه  یسرایل سالامان آن را از نو برقرار نمود.

در عصرهای 1-3 میلاد پلمیره، که علاقه‌های تجارتی آن با شهرهای بیننّهرین جنوب، اسکیفیه، آسیای میانه، عربستان جنوبی مستحکم گردید، بسا نشو و نما یافت. پلمیره در هیت موزا­فات سوریه، که آن را سال 64 تا میلاد ریمیان بنیاد کرده بودند، مختاریت داشت. سالهای 60 عصر 3 میلاد مستقل گردید. زوجه و وارث آدینت م­لیکه زیناویه (بط-زبّه‌ای) سالهای 266-272 ضد ریم شورش کرده، تمام آسیای پیش و مصر را به دست آورد. ولی سال 272 لشکر او از طرف امپراتور ریم اوریلین تارمار کرده شد. سال 273 پلمیره را ریمیان خراب کردند.

نسمبلهای معماری پلمیره با حشمت و دبدبه‌ناکی، با موقسّمه‌های سیرنومار و نقش و نگارش جالب دقّت بودند. از سال 1900 حفریات ارخاالاگی منتظم دوام دا­رد؛ قسم دمنة شهر قدیمه با کوچجای راست و قطارسوتونهایش گشاده شد. یادگاریهای معماری: تا­ق عظیم سیرواقه با «قطارسوتونهای کلان» سر کوچة مرکز (عصر 2-3) ، عبادتگاه بیله (عصر 1) ، اگاره، تئاتر (عصر 3) ، معبدچة راست‌کنجة به‌الشمین (عصر 2) ، قسم دیوار شهر (نیمة دوّم عصر 3؛ میانة اس 6 از نو برقرار کرده شده است)؛ «معبد لوا» در شمال و غرب (آخر عصر 3-اوّل عصر 4). مجسمه‌ها، نقشهای برجسته و حاتمکاریهای سیر‌شمار یافت شده‌اند.