شهر نسف

نخشب، یکی از شهر-ولایتهای قدیمة وادی قشقدریاست. در سرچشمه‌های خیتایی عصرهای 5-8 با نام نشابا معلوم است. بعد از طرف عربها استیلا شدن ماوراءالنهر بیشتر با نام نسف مشهور گشت. نسف تا استیلای عربها به هیت دولتی سغد داخل بود. در ولایت از سبب کم‌آبی بیشتر للمی‌کاری رونق داشت. شهرهای اساسی‌اش نسف، کسبه و بزده به شمار می‌رفتند. نسف مرکز ولایت حساب یافته، دارای قصر شاه، مسجد جامع و بازارها بود. قطع نظر از کمی آب در اطراف شهر دیهه‌های زیادی واقع گشته بودند. در عصر 14 کیبیکخان چغتایی (حکمرانی 1318-26) 2 فرسنگ دورتر از نسف قصری بنیاد نموده، به آن «کرشی» (به زبان مغولی-«قصر ”) نام گذاشت. دیرتر ن. قرشی نام گرفت. جای دمنة ن.-را ل. ا. زیمین در شلّوک تپّه(17 کیلّامیتر شمال غربتر شهر قرشی حاضره) و س. ک. کبناو در ارقورغان (10 کیلّامیتر شمال غربتر قرشی) تخمین کرده‌اند. نگرید نیز قرشی.

دبیات: زیمین ل. ا. ، نخشب، نسف، کرش. اخ استاریه ا دریوناست، در مجموعه: و. و. برتالد، ترکیستنسکی دروزیه، اچینیک ا پاچیتتیل، تش­کینت، 1927. ا. جلیلاو.