سورفه

سرفه، سلفه، عمل رفلکسیست، که عادتاً در نتیجة انگیزش پردة لعابی راههای نفس (توسط بلغم هنگام التیها-بن ااوهای نفسکشی یا داخل شدن جسمهان بیگانه، مثلاً، چنگ، دود و غیره) به وجود می‌آید. سرفه یکی از علامتهای اساسی بیماری حلقوم، خیرنایی، برانخها و بافته‌های شش می‌باشد. هنگام، ترس، خجالت و غیره به انگیزش راههای نفس هم مرکز سرفه در مغز سر به تهییوج می‌آید و کس می‌سورفد. سرفه عادتاً از نفسکشی چقور سرمیشود؛ موشکهای برانخها، راههای نفس، شکم، دیافراگم ترنگ، سوراخی آوازبه را رست، فشار قفس سینه بلند می‌گردند. سورفة دوامناک و تیز-تیز، که از علّت جگر، پردة شش و بعضی دیگر عضوها به وجود می‌آید، برای ارگانیزم ضرر دارد، موتزم بلند شدن فشار داخل سینه و درون برانخها باعث پیدایش ایمفیزیمة شش گردیده، به دل جاری شدن خون را دشوار می‌کند، که این به ناقصی کار دل و شش سبب می‌شود.