سلطان ولد محمّد بهاءالدّین (1226، قرامان-1312، قُنیل) ، شاعر متصوّف. پسر جلالالدّین رومی. پس از کسب کمال به جای پدر شیخ سلسلة مولویه گردید.
به قلم سلطان ولد دیوان اشعار، مثنوو «ولدنامه» (1299-1302) و رسالة «معارفنامه» منسوبند. «ولدنامه»، که سوجیت یگانه ندارد، دارای 25 هزار بیت بوده، از سه قسم-«ابتدانامه»، «ربابنامه» و «انتیهانامه» عبارت است. در آن وضعهای سلطان ولد عاید به مسائل تصوّف و عرفان درجشدهاود. در قسمهای 1 و 3-ا «ولدلامه» 235 بیت به زبایی ترکی («اشعار سلجوقی») موجودند، که سرآغاز نظم ترکی به شمار میروند (سال تألیف 1301). در «ولدنامه» بیتهایی به زبان یونانی هم وامیخورند، که سلطان ولد آنخا را برای شناسانیدن یونانیان با تعلیمات تصوّفی خود نوشته است.