سولیمان رستم

سولیمان رستم (تولد نامعلوم سولیمان الیبّاس-اوغلی رستمزاده؛ 27. 11. 1906، باکو-1982، همان جا) ، شاعر و دراماتورگ ساویتی آذربایجانی، خادم جمعیّتی، خادم خذمت‌نشان‌دادة صنعت ریسّپوبلیکة ساویت سوسیالیستی آذربایجان. (1943) ، شاعر خلقی آذربایجان (: 1960). اعضای کپسّ از سال 1940. رئیس ساویت عالی ریسّپوبلیکة ساویت سوسیالیستی آذربایجان (از سال 197: 1). در انیویرسیتیت آذربایجان (از سال 1927) و مسکو (از سال 1929) خواند. در مجموه‌های «از غم تا شادی» (19127) ، «ستاره» (1934) ، «چپه‌یف» (1936) ، «رمانتیکة شب» (1938) کُمسومولان، قهرمانان جنگ گرجدنی و ساختمان سوسیالیستی را وصف کرده است. در سالهای جنگ بزرگ وطنی (1941-45) شعرهای مشهور «قسم»، «از دل کوکز»، «مادر و خط‌کشان» و غیره را نوشت. سلسلة «شعرهای تبریز» (ت941) در بارة آذربایجان ایران ایجاد شده‌اند. در مجموعة «دو ساحل» (1949؛ مکافات دولتی ا.ج.ش.س.، 1950) تصویر حیات دشوار کمبغلان آذربایجان ایران را دوام داد. بعد جنگ پیسة منظوم «گچک نب» (1946، تحریر 2-یوم 1948) ، مجموعة اشعار «موجهای خزر» (1971) ، «جان» (1974) و غیره چاپ شدند. شعرهای سولیمان رستم به زبان تاجیکی نیز ترجمه شده‌اند. با 2 آردین لنین، 2 آردین دیگر و مدالها مکافاتانیده شده است.

اسار: ارمغان دوستی (مجموعة شعرها) ، دوشنبه، 1962.