سودابه

سودابه یکی از پیرسانجهای «شاهنامه» فردوسیست. دختر شاه هاماوران (یمن). شاه ایران کیکاووس او را به مقابلت پدرش نگاه نکرده، به زنی گرفت. سودابه به پسر کاووس-سیاوش عشق بسته، با مکر و حیله او را به خود میل کردنی شد. سیاوش پاک‌طینت این عشق ناجایز را رد نمود و بر اثر کینه‌خواهی سودابه به رنج و عذاب دچار آمد و عاقبت در توران به هلاکت رسید. پس از رسیدن خبر مرگ سیاوش رستم سودابه را کُشت. فردوسی در آغاز داستان نیابت به سودابه نظر نیک دارد. به زمّ این در تصویر شاتر سودابزن زیبای و نکوست. ولی پس از ته‌اشّوق او با سیاوش و خیانت به شوهر نظر فردوسی تغییر یافته، سودابه همچون مکّارة بدکردار تصویر می‌شود.

م. دلاوراف.