ستیندل انر مر بییلь

ستیندل (stendhal؛ تخلّص: نامش انر مر بییل) (23. 1. 1783، گرینابل-23. 3. 1842، پریج) ، نویسندة فرنسوی. ستیندل اشتراکچی یورشهای نپالیان، شاهد محاربة بارادینا و از روسیه فرار کردن لشکر تارمارگردیدة فرنتسیه بود. بعد روالوتسیة سال 1830 در ترییسته، سپس در چیویتویکّی نزدیکی ریم کنسول فرنتسیه بود. سالهای اوّل رساله‌های تنقید و پوبلیتسیستی، فلسفی و پسیخالاگ، اثرها دایر به صنعت، کیدهای سفر می‌نوشت: «روزگار گیدن، ماتسرت و می‌تستزیا». (1817) ، «تاریخ رسّامی در اتلیه»، «ریم، نیپال و فلارینتسیه» (هر دو 1817) ، «عاید به محبّت» (1822) ، «روزگار راسّین» (1824) ، «رسین و شکسپیر» (1823؛ واریانت دوّمش 1825). پس از تییاری سیساله به ایجاد اثرهای بدیعی پرداخت. ستیندل مؤلف رمان «ارمنس» (جلدهای 1-3، 1827) ، ناویلّة «ونیوه ونینّ» (1829؛ ترجمة تاجیکی 1968) ، رمان «سرخ و سیاه (1831؛ ترجمة تاجیکی 1982) ، آچیرک «قیدهای سفر» (1838) ، واقعاًامه‌های اتلیوی «ابّتزن از کست را» (1839) ، رمان «تسیر پرم» (1839) و غیره می‌باشد. پاوستهای «یادداشتهای خودپرست» (1832، نشر پُرّه‌اش 1928) و «روزگار انر بریولر» (1835، نشرش 1892) ، رمان ناتمام «لیوسین لیوین» («سرخ و سفید»، 1834-36، نشر 1929) نیز از تألیفات ستیندل می‌باشند. ستیندل استاد رمان اجتماعی و پسیخالاگی بوده، به انکشاف رمن در ادبیات اوراپه تأثیر رسانیده است.

اسار: سرخ و سیاه، دوشنبه. 1982.