ساکینی (تخلّصش؛ نامش قاسم، لقبش غمزه؛ سال تولد و وفاتش وامعلم) ، شاعر تاجیک (عصر 16). در بخارا زندگی و ایجاد کرده است. با خودآموزی خط و سواد برآورده، به کتابت مشغول بوده است. شاعر غزلسرا؛ رباعی، قیته و مخمّسها نیز داشته است. نمونة اشعارش در تذکره و بëزها به نظر میرسند. در اشعار ساکنی برابر مزّوعهای عنعنوی ادبیات فارس-تاجیک آهنگ شکایت از زمانه هم به گوش میرسد. دو بیت زیرین از یک غزل عشقی ساکنی میباشند؛
جایی، که تو باشی، مه و خورشید چه باشد؟
هرگیز نتوان بر مه و خورشید نگاه کرد.
بر رهگذرش ماند چنین ساکنی آخر،
ان دلشده را عشق چنین رویی به راه کرد.
و. نظیراو.