ساعدی خواجه جلالالدّین محمّد اصفهانی (سال تولدش نامعلوم-وفتش 1536) ، شاعر فارس-تاجیک. از خاندان ساعدیëن اصفهان. اولاد او پیشوایان مذهب شافعی بودند. ساعد از انواع شعر فارسی بیشتر به غزل توجّه داشته است، که نمونة آنها در تذکرهها مسبوتند. این بیت از اوست؛
سبری، که بود اندر دلم رفت از غمت یکبارگی،
کنون من و کنج غمت، خو کرده با بیچارگی.