شادیانه

شادیانه، ضرب قدیمی دایری و نغاره، که با هم‌آوازی سورنه‌ای اجرا می‌شود. ش.-را اساساً انسمبل خاص عبارت از سورنه‌ای، کرنه‌ای، نقاره و 2-3 داعیره اجرا می‌کند،

ش. آهنگ رقصی بوده، هنگام تویی، بزم، روزهای عید، سرشوی یگان جمعامد و غ. اجرا می‌شود. ش. از جهت ضربو اصول به چند نمود جدا می‌شود. در رساله‌های موسیقی ش.-ا ترکی (با ضرب «ترکی» اجراشونده) ، ش.-ا جفتی (در شب توی اروسی نواختشونده) و غ. نامبر شده‌اند. شکل آهنگی ش. در «شش‌مقام» نیز به نظر می‌رسد. ش.-ا «شش‌مقام» از دیگر شکلهای در رساله‌ها ذکرشده از جهت ضرب و اصول فرق می‌کند. ش.-ا زمانوی رقصی در آخ. س-های 30 اوّلین بار از طرف دایردست ماهر ا. حامداو نواخته شده، در هوای آن ارت. خذمت‌نشان‌دادة راس تاج. آ. اساماوه رقصیده است. این ش.-را بلیتمییستیر غ. ولمتزاده از ضربهای گوناگونه رقصی (جشنابادی، لرزان، ولسی، نقاروی و غ .) ترتیب داده است. پس از چندی با تحریر نو (س.-های 1965-66 از طرف غ. ولمتزاده) رقص ش.-را ملکه قلندراوه اجرا کرد.

. رحیم‌اف.