شادی حنیف (حنیفاو شادی؛ تو. 10. 3. 1934، دیهه آهلیک ویل. سمرقند، رسّ ازبکستان) ، نویسندة ساویت تاجیک. از عایلة دهقان. اعضای کپسّ از س. 1964. شعبة ترجمومانی ادت-را ختم نموده است (1958). در گ. «تاجیکستان ساویتی»، نشریات «عرفان»، وزارت مدنیّت رسّ تاجیکستان کار کرده است. از سال 1986 دیرکتور شعبة فاند ادبی ا.ج.ش.س. در تاجیکستان. اثرهایش از اوّلهای سالهای 60 چاپ میشوند. حکایههای اوّلینش برای بچّههای تألیف یافتهاند. (مجموعم «مینه» 1968). سالهای آخر بیشتر آچیرک مینویسد. در آچیرکهای او بیشتر فاتحان وادی وخش («دلاوران وخش»، 1973) ، محنت پرثمر و زندگی پُرفیز معاصران ما (مج-های «دیدار» 1974؛ «کوه به کوه میرسد»، 1976) ترّنم گردیدهاند. مؤلف پاوست «آهوگذر» (1975). رمان ش. ه «جان به گرو» (1980)-از روزگار آکادمیک ا. ن. پاولافسکیی، پاوست «شکست آفت» (1986) از فرو ریختن کوه به دریای زرافشان و تلاش مردم برای بیخطر کردن آن حکایت میکند. به قلم او اینچنین، پیسّههای «داماد شهری» (1976) ، «سنجش» (1980) ، «ماجرای آبفروش» (1986) ، تعلّق دارند. از س. 1975 عضو این سّر.
با آردین «نشان فخری» (1986) ، گرماتة فخری پریزیدیوم ساویت عالی رسّ اوزب. و گرماتة پریزیدیوم ساویت عالی رسّ تاجیکستان مکافاتانیده شده است. لوریت مکافات اج رسّ تاج. به نام ابوالقاسم لاهوتی (1987).
اس. تکیه قلّهها. د. ، 1984؛ جان پدر. ، د. ، 1986.