شین

شین نام حرف سیزدهم الفبای عربی و شانزدهم الفبای عربی‌اساس تاجیکیست. آوازی، که این حرف افاده می‌کرد، در الفبای لاتینی‌اساس تاجیکی و از س. 1940 در ترکیب الفبای روسیساسم تاجیکی به حرف «ش» افاده می‌یابد. در ابجد قیمت عددی ش. به 300 برابر است. به الفبای عربی‌اساس تاجیکی ش. از حرف «شین» الفبای فنیقی، که شکلش w و معنایش «دندان»، «قطارکوه» بود، آمده است.

و. کپرناو.