شیهابی خجندی

شیهابی خجندی (تخلّ. دیگرش «غزال») ، شاعر فارس-تاجیک (ا. 12). موافق معلومات تذکره‌های «لباب-ال-الباب»، «هفت اقلیم» ش. x. کور مادرزاد باشد هم به بسیار شهرهای ماوراءالنهر و خراسان سفر کرده، با عالمان و شاعران نامی آن روزگار همسوهبت شده است. در اشعار توسط تذکره‌یو بیاضهای باقیمانده‌اش برابر موضوعهای معمولی ادبیات کلاسیکی فارس-تاجیک مطایبه و ظرافتگویی موقع مهمّی دارد. رباعی زیرین نمونه‌ای از ایجادیات شاعر است، که به مناسبت شکست خردن سلطان سنجر (1118-1157) aز قرکیدانیان سروده است:

سنجر، که به منصب از تکوپویی رسید،

اخیر چو زبان به کام بدگویی رسید.

یک کویی از و تا به اجل بیش نبود،

لمینّت و لیلّه، که به آمویی رسید.

س. اسداللهیف