سرتر جن پال (21. 6. 1905، پریج-1980) ، نویسندة فرنسوی، فیلسوف و پوبلیسیست، سرور اگزیستانسیالیزم فرنسوی. سال 1929 مکتب عالی نارملی را ختم نموده، در لیتسیّها از فلسفه درس میخواند. افکار فلسفی و ضدیتناک و ایکلیکتیکی بوده، در آن غایههای کیرکیگار، گوسّیرل و 3. فریید با طور خاصه آمیزش مییابند. سرتر پراگریسّیوی بودن فلسفة مارکسیستی را اعتراف کرده، برای مارکسیزم را با انتراپالوژی اگزیستانسیالی و تقلیل پسیخیکی «پرّه» نمودن میکوشید. سرتر پرنسیبهای ابژکتیوی و معیار اخلاق و سببیّت ابژکتیوی رفتار آدمی را انکار میکند. هر یک انسان «مجبور است خودش برای خود قانون اختراع کند»، «طرح خود را کشد»، «اخلاق شخصی خود را انتخاب نماید». در کتاب «تنقید خرد دیالکتیکی» (1960) سرتر قوشیش نموده است، که سوبژکتیوی بودن تعلیمات خود را برطرف نموده، نظریة نو مناسبتهای جمعیّتی و ترقّیات تاریخی را به وجود آرد، امّا اهمیت حلکنندة عاملهای ابژکتیوی اقتصادی و اجتماعی را درست نفهمیده، مقام فعالیّت فردی آدم و منطق آن را به درجة مطلق میبردارد و تحلیل اجتماعی و تاریخی را با تحلیل اپتراپالاگی عوض میکند. فعالیّت ادبی. . با عقاید فلسفیاش زیچ علاقهمند میباشپد. س، ارتر اشتراکچی حرکت مقابلت بوده، نقصانهای حیات کاپیتالیستی را سخت تنقید میکرد و بهر پایداری صلح و دسماکرتیه مبارزه میبرد.
سالهای آخر حیاتش سرتر به حرکت اولترهریوالیوتسیانی منع نموده، اوایههای مایستی و ریویزیانی را طرفداری میکرد. اثرهای اساسی سرتر «تصوّرات» (1936) ، «تصوّرشونده» (1940) ، «هستی و فنا» (1913) «ایکزپستینسیلیزم-این گمنیزم» (1946) ، «وضعیتها»، 6 جلد (1947-1964).