سنگسار، یک طرز جزای فئودالان شرق، که «گنهکار» را تا میان در زمین میگورانند و از هر طرف تا وقتی با سنگ میزنند، که مورد و مُردهاش در زیر سنگها پنهان شود. این طرز جزا رجم نامیده میشد و موافق تعلیمات قرآن فقط برای ز-نا تطبیق میگردید. در بعضی جایها نه فقط برای زناکاری، بلکه برای تحقیر دین نیز سنگسار میکردند. موافق حکمی، که قاضی یا حاکم میبرآورد، آدمان به جای مویین جمع آمده «گنهکار» را سنگسار میکردند.
بینا به معلومات سرچشمههای تاریخی جزای سنگسار در آسیای میانه نیز معمول بوده است. مثلاً، ا. ومبیر آورده است، که خوانی خیوه به مقصد حامی دین اسلام نشان دادن خود برای اندکی شکّاکی نسبت به دین آدمان را سخت جزا میداده است. اگر مرد و زن به زناکاری ایبدار دانسته شوند، مرد را به دار میکشیدهاند، زن را در زیر دار تا میان به زمین گورانده سنگسار میکردهاند. حادثههای در قوقند، بخارا وا دیگر شهرهای آسیای میانه سنگسار کرده کُشتن آدمان در دیگر مأخذهای تاریخی نیز نشان داده شدهاند. صدرالدّین عینی در 1 قسم iv «یادداشتها» خود سنگسار کرده شدن ارابهکش را تصویر کرده است. متعصّبان دین شاعر برجستة ازبک همزه حکیمزاده نیازی را سنگسار کرده کُشتهاند.
دبیات: عینی صدرالدّین، یادداشتها، قسم 4، استالینآباد، 19 م؛ و ا م ب ا ر ا ا. ، پتیشیستوی پا سریدنیی ازی… ، مسکو، 1807؛ ن ا-ل ا و ک ا نو. پ. ، توزیمتسы رنشی ا تیپیر، تشکینت، 1913؛ سدگدر م. ا. ، آسناوы موسولمنسکاگا پرنه، م. ، 19608.
ش. رازقاو.
Инчунин кобед
سفارت
سفارت، نمایندگی، کار و عمل سفیر، که از طرف دولتی به پایتخت دولت دیگر میرود. …