شمسی اوراتپّگی

شمسیی وراتیپّگی (س. تو. و وف. نامعلوم) ، شاعر تاجیک (ا. 16). جزئیات ترجمة حالش معلوم نیست. شمسی اوراتپّگی در همه نوعهای شعر ماهر بوده، بخصوص غزل و قصیده را نیکو می‌گفته است. مطربی در «تذکره‌ت-اش-شعرا» به هنر شاعری شمسی اوراتپّگی بهای بلند داده، یک غزل در جواب انوری گفتة عورا مثال آورده است، که این بندها از آن جاست:

مه را ذوق خیالت در دل ویرانه می‌رقسد،

ز شادی درد و غم، جانا، در این کاشانه می‌رقسد.

چونان بینواخت پیر دیر ناقوس محبّت را،

ک امشب پاسبان کعبه در میخانه می‌رقسد.

چونان در حسرت شمع جمالت سوختم امشب،

ک بر گرد سرم تا صبحدم پروانه می‌رقسد.

پرستیدم بتی را زان میان. شمس، که از حسرت،

برهمن تا به روز حشر در بتخانه می‌رکسد.

و. کریماو.