شمیم خیر‌الله

شمیم  خیر‌الله (س. تو. و وف. نامعلوم) ، شاعر تاجیک (ا. 17). از دایرة هنرمندان. چندی با کسب آفتابسازی مشغول بوده است. سپس در دربار عبدالعزیزخان (حکمر. 1645-81) تا به تخت نشستن حکمران دیگر خدمت کرد. آخر عمرش را در فقیری و ناداری گوزرانیده است.

ز آثار شمیم قطعه‌ها و ابیات پراکنده توسط تذکره‌ها (مس. ، «مذاکر-ال-اصحاب» ملیحای سمرقندی) باقی مانده است. شمیم به سبک هندی پیروی کرده، اشعار حسب‌حالی، عشقی و غ. آفریده است. ابیات زیرین از است:

بسک ریزد گرد کلفت از جبین حال ما،

شیشة ساعت بود آیینة تمثال ما.

بسک شد از بی‌قرار خلعت ما چون نفس،

در تن آیینه چون دل می‌تپد تیمال ما.

د .: میرزایف ا. ، سییدا ا اگا می‌ستا و استاری تدجیکسکایی لیتیرتورы، استالیننبد، 1954؛ سخنوران سیقل روی زمن، د. ، 1973.