سلیوت (فرنسوی saint و لاتینی salus-تبریک) ، شکل تبریک طنطنوی و افادة احترام را به وسیلة پرّاندن تیر توپ ملتق، برافراشتن بیرق و غیره را گویند. معمولاً برای قید واقعههای مهم (مثلاً، سلیوت ارتیلّیری در ماسکوه و دیگر شهرهای ا.ج.ش.س. در روز عیدهای عمومیخلقی) ، در وقت پردهای حربی، در مراسم دفن خذمتچیانّ حربی و اربابان دولتی سلیوت میدهند.
موافیق سازشنامة بینلخلقی و داخلی دولتهای مالاک بهر سلیوت همچون شکل افادة احترام حربی و بحری پیشبینی شده است. اکثر کشتیهای حربی هنگام درآمدن به بندرها سلیوت میدهند و بندرهایی، که بتریّه ساحلی دارند، با سلیوت جواب میگردانند. سلیوت ملّتها-با 21 بار تیر پرّاندن-از طرف کشتی حربی خارجی، که به آبهای تیرّیتاریوی دولتی دیگر درآمده است (با بیراق افراشتة همین مملکت) به جا آورده میشود.
گر در کشتی سردار دولت، سفیر یا کس دیگر عالیقدر باشد، اوّل فارت سلیوت میدهد.