سفا زبیقولّاق

صفا زبیقولّاق (تولد 1911، دیهه شاهمیرزاد سمنان) ، ادبیات‌شناس ایرانی. تعلیماتی یبتیدایی و میانه را در زادگاهش و بابل گرفته، دانشکدة تهران را ختم نموده است. در دانشکده صفا رسالة «حماسه‌سرایی در ایران» را نوشته، صاحب عنوان دکتر علم ادبیات گردید و در همین دا-نیشکده به صفت معلم ادبیات به کار مشغول شد. او فع-عالیّت علمی و ادبیش را از اوّل سالهای 30 سر کرده است. نخستین مقاله‌های علمی و شعرهایش در مجلّه و روزنامه‌های «مهر»، «ایران امروز»، «تعلیم و تربیت» منتشر شده‌اند. سالهای 40 در تأسیس مجلّة علمی و ادبی «سخن» (1943) فعالانه اشتراک کرده، وظیفة سرمحرر آن را به عهده داشت. مهمترین اثر تدقیقاتی صفا «تاریخ ادبیات در ایران» می‌-باشد، که مؤلف برای تألیف این اثر بیش از 20 سال عمرش را صرف کرده است. تا کنون سه جلد این اثر نشر شده است، که در آن متریالهای زیادی دایر به تاریخ ادبیات فارس-تاجیک گرد آورده شده‌اند. تدقیقات مقیمم دیگر صفا «تاریخ علوم عقلی در تمدّن اسلامی تا اواسط قرن پنجم هجری» (1953) ، «. مختصر در تاریخ تحوّل نظم و نثر پارسی» (1952) ، «گنج سخن» (خریستامتیه عبارت از 3 جلد، نظم) ، «گنجینة سخن» (هریستامتیه عبارت از 4 جلد، نثر) می‌باشند. به غیر از اثرهای علمی و تدقیقات در مجدله و روزنامه‌ها و تذکره‌ها بسیار شعرهای صفا به طبع رسیده‌اند. “و اشعار خود را با سبک و اسلوب شعر کلاسیکی ایجاد کرده است. صفا با ترجمه نیز مشغول شده، بعضی اثرهای شاعر و پوبلیسیست فرنسوی لمرتین را به زبان فارسی گردانده است.