شفق رضازاده

شفق رضازاده (1892، تبریز-1971) ، ادبیات‌شناس ایرانی. تحصیل ابتدایی و میانه را در زادگاهش گرفت. یکی از اشتراکچیان انقلاب مشروطه (1905-11) بود. س. 1910 روزنامة «شفق» را انتشار داد. در نتیجه به تعقیبات دچار شده، به استنبول رفت. پس در فک-ته فلسفة ان-ته برلین تحصیل کرد و به عنوان دکتری نایل گردید. اثرهای شفق به ادبیات، زبان، تاریخ، فلسفه و اقتصادیات ایران آیدند. «تاریخ ادبیات ایران» (1943) ، «فرهنگ «شاهنامه» و ملاحظاتی در بارة فردوسی» (1942) ، «مبارزه با خرافات» (1940) ، «ستارخان» (1957) ، «راه رهایی در استخلاص اقتصادی ایران» (1923) و غ. شفق زبانهای نیمیسی، انگلیسی، فرنسوی و ترکی را خوب می‌دانست و «تاریخ ادبیات فارسی» ایتی، «تاریخ مختصر ایران از اوّل اسلام تا انقراض زندیان» پ. هارن، «تدجیک در فهم بشر» ج. لاکّ و دیگ. اثرهای علمی و بدیعی را به فارسی ترجمه کرده است. همچنین و به دیوان اشعار محمّد رحیمی شیوا، عارف قزوینی و دیگ. مقدّمه و شرح موفسلی نوشته است. شفق در سبک کلاسیکی شعرها دم دارد، که چندان موفقیت پیدا نکرده‌اند. ف. نجماناو.