ریسالة کاسبان

رسالة کاسبان، رساله (استو)-ا نوشته یا نانوشته‌ای است، که دایر به پیدایش کسب و هنر مختلف، قاعدة قبول شاگرد، ساخت کسبه، معلومات گوناگون می‌دهد. تا روالوتسیة کبیر سوسیالیستی اکتبر در شهرهای آسیای مییانه کاسبان و هنرمندان به کسبه (جمعیّتهای پیشه‌وران) متّحد می‌شدند، که آنها رسالة خاصه داشتند. رسالة کاسبان وابسته به کسب و هنر علی‌حده خصوصیت مهم پیدا می‌-کند. مثلاً، موافق نشانداد رسالة آهنگران اهل هنر سر چند وقت جمع آمده ه‌ا رسالة خود پارچه‌ها می‌خواندند، اینچنین اهل هنر بعد گذرانیدن مراسم کمربندان شاگردان را به درجة استایی می‌برداشتند. شاگرد مراسم «کمربندان» را نگذرانیده حقوق گشادن اوستاخانة شخصی و یا به کار مستقلانه گذشتن نداشت.
در رسالة چیتگران یک قطار شرطهایی ذکر یافته است، که اجرایش برای شاگردان حتمی بود: شاگرد باید به استا اطاعت کند، به او دغلی نکند، در راه از استایش پیش نگذرد، بی اجازت استا ن‌نشیند و غیره. اجرای فرمایش استا برای شاگرد حتمی بود. اینچنین استا وظیفه‌دار بود به شاگرد پیشه و هنر خود و دستورهای رساله را آموزد. تازه نگاه داشتن اوستاخانه و اسبابهای هنرمندی به ذمّة شاگرد بود.
دبیات: رساله سرتاوسکیخ ریمیسلینّیکاو. اسّلیداونی پریدنیی موسولمنسکیخ تسیخاو. سابرل ا پیریویل ن. گوریلاو، تشکینت، 1913، ش. یوسفاو.