ریوماکردیت (از یونانی کگ (اه-دل) ، علّت تربادی دل، علّتیست، که در دل آدمی تربادزده پیدا میشود. پراسیسّ ترباد پردههای مختلف دل-اینداکرد (نگرید، اینداکردیت) ، میاکرد (نگرید، میاکردیت) و پیریکرد (نگرید، پیریکردیت) را فرا میگیرد. در بافتههای پیوستکنندة دل گزک تراونده (ایکسّودتیو) رویی داده، گرههای تربادی حاصل میشوند و منبعد در جای آنها داغ زخم پیدا شده، باعث انکشاف نقص دل، کردیاسکلیراز (تهالّوب دل) میگردد. در وقت ریوماکردیت دل تیز-تیز زده، اطرافش درد میکند؛ شخص بیحال گشته، نبضش تیز، دلش کلان، گردش خونش ویران و هنگام کار کردم نفستنگ میشود.
Инчунин кобед
سفیدهها
سفیدهها، پراتیینها، مادّههای آرگنیکی کلانمالیکولة طبیعیی را گویند، که از امیناکیسلاتهها ترکیب یافته در ساخت …