ریپین یلیه افیماویچ (5. 8. 1844، چوگویف، ولایت خرکاو-20. 0. 1030، کواکّله، فنلیندیه، حاضره ریپینا، ولایت لنینگراد) ، رسّام و گرفیک روس. از عایلة خذمتچی حربی. در پتربورگ، در مکتب رسمکشی جمعیّت تشویق رسّامان، نزد ا. ن. کرمسکاو (آخر سال 1863) ، آکادمی رسّامی پتربورگ i (1864-71) تحصیل نموده است. یکی از اشتراکچیان وыستوکههای سییار اثرهای صنعت تصویری (از سال 1878). اعضای حقیقی آکادمی رسّامی پتربورگ (1803). سالهای 1860، اساساً، در موضوعهای عنعنوی صنعت آکادمی رسّامی آن زمان و پارتریت و مصوّرهها قوّهآزمایی کرده است. مشاهدهکاری، مهارت و حسیات بلند ریپین در نخستین پارتریتهای آفریدهاش به نظر میرسند: پارتریتهای و. ا. ریپین (1867، نگارستان تریتیکاو) ، ر. د. خلاباشین (1868) ، و. ا. شیوساوه (1869-هر دو در موزی روس)؛ سلسلة پارتریتهای «بستهکاران اسلاوین»، (1871-72، کانسیروتاریة مسکو). سالهای 70 ریپین همچون رسّام دموکرات پرنسیب خلقیت ایجادیات بدیعی را دستگیری نموده، بر ضد صنعت آکادمی از حیات دور میبرآید. بعد سفر ولگا ریپین مصوّرة محتشم «برلکها در ولگا» را (1870-73، موزی روس) میآفرد، که در آن استثمار بیرحمانة مردم عوام و قوّة بزرگ نهانی خلق را افاده مینماید. هنگام در اتلیه و فرنسیه بودنش «قهوهخانة پریج» (1874-75، موزی شخصی مانسان، ستاکگالم) ، «سدکا در قلمرو شاه بهر». (1876، موزی روس) ، «راه مانمرتر در پریج» (1876، نگارستان تریتیکاو) برین اثرها را ایجاد نموده، جهتهای گوناگون زندگی پریجیها را تصویر نموده است. سالهای 1870-80 دورة سیر-محصولترین ایجادیات ریپین به شمار میرود. وهای بیشتر به موضوع دهقانان رویی میآرد («گسیلکنی عسکربچهها» (1870، موزی روس؛ «بزم شبانه» 1881، نگارستان تریتیکاو). این اثرها زمینة استوا را برای گشادن حیات همزمانان ریپین گردید («یورش اهل صلیب در گوبیرنیة کورسک»، 1880-83). این اثر ناچیزی ساخت موجوده و روحبلندی ستیخیوی خلق زحمتکش و فیرافتشده، ولی توانا و بزرگ را افاده مینماید. ریپین سالهای 80 در موضوع حرکتهای روالوتسیانی بسیار کار کرده، احترام خود را نسبت به روالوتسیانیران اظهار کرده است. او در سیمای آنها مبارزان راه خوشبختی خلق را دیده، جنبههای پرقوّت و سست حرکتهای روالوتسیانی-دموکراتی رزناچینیسها را نشان داده است («گردنکشی از توبه»، 1879-85، «حبس ترغیباتچی»، 1880-92، «نگران نبودند»، 1884-88-همهاش در نگارستان تریتیکاو). سالهای 70-80 ریپین پارتریتهای بسیار خوبی آفریده است، که در آنها پسیخالاگیزم چقور، محبّت نسبت به انسان و جهتهای دموکراتی صنعت این رسّام بزرگ ظاهر شده است (پارتریتهای و. و. ستساو، 1873، ا. ف. پیسیمسکیی، 1880، م. پ. موسارگسکیی، 1881، ن. ا. پیراگاو، 1881، ا. ا. دیلویگ، 1882، ل. ن. تالستایی، 1887-همهاش در نگارستان تریتیکاو). ریپین اینچنین در آفریدن م و-سوّرههای تاریخی استعداد بیهمتا داشت. توجّه او به گذشته توسط مسئلههای پیشگذاشتة زمان جریان میگرفت. دقّت ریپین را شخصیتهای معروف، که قسمت آنها به واقعههای بزرگ تاریخی علاقهمندند، به خود میکشید («شاهدختر صافیه»، 1870، «ایوان گرازنیی و پسر او ایوان»، 1885-هر دو در نگارستان تریتیکاو). «زپاراجیها به سلطان ترک نامه مینویسند» (1878-91، موزی روس) آخرین اثر تاریخی ریپین بود، که قهرمان مرکزی آن-خلق آزادیخواه برای بهبودی خود مردانهوار ایستادهگری میکند. بهترین اثرهای سالهای 1800-1900-ام ریپین پارتریتهای گرفیکی (پارتریت ه. دوزی، 1801، نگارستان تریتیکاو) و پارتریت-ایتیودها به اثر بزرگحجم پارتریتی «مجلس باطنطنة ساویت دولتی» (با همکاری ب. م. کستادییف ویه ا. س-کولیکاو. 1901-، موزی روس) میباشند. ایجادیات ریپین یکی از قلّههای بلند صنعت دموکراتی روس بوده، با خلقیت عمیق و علاقة مستحکمش با غایههای پیشقدم زمان فرق میکند. ریپین سالهای 1894-1907 در آکادمی رسّامی درس داده (1898-09 ریکتار) ، یک قطار رسّامان نمایان: ا. ا. برادسکیی، ا. ه. گربر، د. ن کرداوسکیی، ب. م. کستادییف و بسیار دیگر قلمکشان را تربیه نموده است.
Инчунин кобед
سفی ابوالعلا عبدالمؤمن جاروتی
سفی ابوالعلا عبدالمؤمن جاروتی (سال تولد و وفات نامعلوم) ، لغتنویس فارس-تاجیک (عصر 15). در …