رتوش، بنای خودادارهکنی شهر در بعضی مملکتهای اوراپه. طرز و اصول ساختن رتوشه اساساً در عصرهای 12-14 شکل گرفته، عنصرهای صنعت معماری حصار و کلیساسازی را نیز در بر میگیرد. رتوشه اکثراً از بنای دوقبطه عبارت بوده، در قَبَت دوّم آن تالار مجلس و پیشیوانی برای مرادیت به اهالی شهر جایگیراگد. در رتوشه اینچنین منارة سیرآشیانة بلند ساخته میشد. بناسازی اصول گاتیکه برای به وجود آمدن رتوشههای نیمیسی (مثلاً، رتوشه در شترلزوند) ، همچنین رتوشههای فلندریه (رتوشه در اودینرد) ، که با شکوه خود فرق میکنند، اساس گردید. در عصرهای 16-17 بند و بست رتوشه اساس عنصرهای معماری دورة احیا و براکّا شد. در عصرهای 19-20 رتوشسازی باز اوج گرفت. در رتوشه حاضره ادارههای مأموری شهرهای گرفتهاند. عصرهای 13-14 رتوشه در ولایتهای غربی اکراینه، بیلاروسّیه و پریبلتیکه ساخته میشدند (مثلاً، pتوشة تلّی، عصرهای 14-15).
Инчунин кобед
سفی ابوالعلا عبدالمؤمن جاروتی
سفی ابوالعلا عبدالمؤمن جاروتی (سال تولد و وفات نامعلوم) ، لغتنویس فارس-تاجیک (عصر 15). در …