رسّیل بیرترن (18. 5. 1872، تریلّیک، االس-2. 2. 1970. پینریندیدریت، االس) ، فیلسوف، منطقشناس، متیمتیک، سوسیالاگ و خادم جمعیّتی انگلیس. انیویرسیتیت کیمبریج را سال 1894 ختم کرد. سالهای 1910-1916 پروفسور همین دانشکده و منبعد انیویرسیتیتهای بریتنیة کبیر و ایالات متحدة امریکا نیز بود. از سال 1908 اعضای جمعیّت پادشاهی لاندان. سال 1919 به روسیه ساویتی سفر کرد. مؤلف اثرهای زیادی دایر به مسئلههای فلسفی طبیعتشناسی. در انکشاف منطق متیمتیکی سهم ارزنده گذاشته، نظریة معرفت را با تحلیل منطقی آمیخت. تحوّل افکار فلسفی رسّیل به تغییر برنامة استفادة واسطههای منطق متیمتیکی در تحقیق نظریة معرفت وابسته است. رسّیل همچنین اساسگذار تعلیمات اتمیزم منطقی و تحلیل منطقی فلسفه، نیاریلیزم و نیاپازیتیویزم انگلیس میباشد. رسّیل با وچود ایدهآلیست ابژکتیوی بودن، مسئلة اساسی فلسفه را از موقع ایدهآلیزم سوبژکتیوی شرح داد. نظریة متریالیستی انعکاس را نپذیرفته باشد هم ضد دین برآمده، عقیدة اتییستی را طرفداری نمود. رسّیل منطق مناسبتها را انکشاف و زبان رمزهای منطقی را تکمیل داد. در ابتدای عصر رسّیل همراه ایتهید کوشید، که متیمتیکه را از جهت منطقی اساسناک کند.
قیدههای سوسیالاگی او به پسیخالاگیزم و «نظریة عاملها» قرابت دارند. در مسئلة سیاست و ایتیکه عقیدههای لیبرالیزم برجوزی را دستگیری نموده، نظریهی، که موافق آن جمعیت و دولت به ظهور قابلیّت و استعداد فردی شخص خلل میرسانند، رد میکرد. مبارزة فعالانه بر ضد فاشیزم، روحیة ضدیمپیریلیستی داشتن، آشتیناپذیری نسبت به جنگ، زوری، استیفادة متدهای استیلاگرانه در سیاست بینلخلقی از جهتهای نظررس فعّالیّتی اجتماعی و سیاسی رسّیل بودند.
رسّیل یکی از تشبثکاران حرکت پگواشی، طرفدار قوّههای پراگریسّیوی جمعیت-مبارزان راه منع یراق یدرایی و همزیستی آسایشته بود. لوریت مکافات نابیلی در ساحة ادبیات (1950).