پیپتیزستیه

پیپتیزستیه، به ذره‌های میده خود از خود تجزیه شدن تهشینهای لخته-لخته (عموماً محصولات کاگولیتسیانی)-ا، که در نتیجة با هم پیوست شدن ذره‌های کالاّئیدی حاصل شده‌اند. پیپتیهتسیة تهشینی لخته-لخته‌ای، که هنگام کاگولیتسیة زالها به وجود آمده‌اند، بیشتر مشاهده می‌شود. برای پیپتیزستیه نمودن به محصولات کاگولیتسیانی پیپتیزتار{یگان الکترولیت یا مادّه‌های فعال سطحی) همراه می‌کنند.

به سرعت پیپتیزتسیه عاملهای گوناگون (خاصیت شیمیایی و کانسینترتسیة پیپتیزتار، مقدار و حالت تهشینی، حرارت، کانسینترتسیة یونهای هیدروژن در محلول، اولترهسدا، نورهای رادیواکتیویی و غیره) تأثیر می‌کنند. پیپتیزتسیّه را در شیمی برای از خاکه یا خمیره‌ها حاصل کردن سیستمه‌های دیسییرسی مایع اس­تیفاده می‌برند. پیپتیزتسیه اینچنین در پراسیسّ حاصل و ویرانشوی ستروکتوره‌های دیسپیرسی مقام کلان دارد. بعضاً پیپتیزتسیه ضررناک است، مثلاً، هنگام صاف کردن آب، وینا و غیره.