پیچنکها، اتّفاق قبیلههایی، که از آمیزش ترکهای کوچمنچی با قبیلههای سرمتها، اگار و فن تشکیل یافته بود. عصرهای 8-9 در زمینهای بین ولگا و ورل میزیستند. عصر 9 وینگیرهای کوچمنچی را تارمار کرده، حدود کلانی را از پایانآب ولگا تا ریزشگاه دونهای اشغال نمودند. مشغولیّت اساسیشان چارواداری بود. عصر 10 به گروههای شرقی و غربی تقسیم شده، از 8 قبیله (40 اولاد) عبارت بودند. به قبیلههای کلان «خانهای بزرگ»، به اولادها «خانهای خرد» سروری میکردند، که آنها را مجلسهای قبیلهها و اولادها انتخاب مینمودند.
پیچنکها حاکمیت میراثی نیز داشتند، اسیران را به غلامی میفروختند یا به عوض گروپولی به وطنشان برمیگرداندند. یک قسم اسیران را همچون اعضایان برابرحقوق به هیت اولادها قبول میکردند. پیچنکها به سرزمین روس بارها حمله کردهاند (916، 920، 968). سال 1036 یراسلو مودریی در نزد کییف به پیچنکها ضربة سخت زده، به تاخت و تازهای آنها در سرزمین روس خاتمه داد. عصرهای 11-12 بسیار پیچنکها با مقصد مدافعه سرحد به جنوب روس کییف کوچانده شدند.
سرهای 10-11 امپراتوران ویزنتیه کوشش نمودند در مبارزة ضد روس و بولگاریة دونهای پیچنکها را همچون اتّفاقچی استفاده برند. پیچنکها در عصرهای 10-12 به وینگریه آمدند و به آنها در قد-قد سرحد و داخل مملکت جایی دادند. عصرهای 13-14 پیچنکها جمچون خلق یگانه برهم خرده، با ترکها، وینگیرها (مجارها) ، روسها، مغولخا و دیگر خلقها درآمیختند.