پویلان

پویلان (فرنس. pavilion، ای لات. papilio-خیمه) ، 1) بنای علی‌حدة حجماً خرد یا ایوانشکلی، که به طبیعت محل موافق ساخته شده است. در زبان تاجیکی با اصطلاح کوشک افاده می‌شود. اکثر معبد و قصرهای شرق شکل پویلان را دارند. در اوراپه (عصرهای 18 در فرنسیه و انگلیه، عصر 18 چاریک یکم عصر 19 در راس­سیه) پویلان جزء مهمّ انسبلهای قصر و رباطها بود. 2) قسم بنای باحشمت، که عادتاً بام علی‌حده دارد. 3) بنا، رسته‌های دائمی یا موقتی برای ایکسپازیسیة نمایشگاخ، فیلمبرداری، سودا و غیره) دیکارسیه‌های تئاتری-دیواره‌های مخصوص با تصویر جزئیات ان­تیریر. 5) بنای مخصوص در کینااستودیوها (با استفادة دیکارسیلها، مکیتها، روشنایی صنعی و غیره) ، که برای نوارگیری سینخرانی موافق کنانده شده است (از این رو، تیریزه ندارد، دیوارهایش با متریاله سدافوروبر روکش شده است).

یقتیدار کینااستودیوها را از روی مقدار پویلانهایشان مویین می‌کنند. مساحت چنین پویلانها از 400 تا 1800 متر2 می‌شود. آنها با مکانیزمهای مخصوص برای وصل یا چودا کردن دیکارسیلها، سیستم هواتازه‌کنی و غیره جهازانیده شده‌اند. اینچنین پویلانهای مخصوص-«سوپیرپویلان» ها نیز هستند، که مساحتشان زیاده از 1800 متر2 (بعضاً 2-3 پویلان مقرّری را به هم می‌پیوندند) بوده، اساساً برای فیلمبرداری نتوروی (تقلید به اصل) مطابق کنانده شده‌اند. آنها خیلی بلند (25 متر) بوده، دارای مکانیزمهای مرکّب، قبورهای آب و حوضهای کلان (برای سعیامکه‌های روی‌آبی و زیرآبی) و غیره می‌باشند. پویلانهای برای فیلم-های تلویزیونی استفاد‌شونده را کیناتیلیپویلان می‌نامند.