پرتوی شیرازی

پرتوی شیرازی (سال تولد نامعلوم-وفات 1523) ، شاعر فارس-تاجیک. از جریان زندگی‌اش معلوماتی دسترس نیست. پرتوی شیرازی معاصر و دوست جلال‌الدّین دوانی بوده است. پس از وفاتش او را در پهلوی قبر شیخ سعدی به خاک سپرده‌اند.

پرتوی شیالزی شاعر توانا بوده، در غزل و مثنو مهارت خوب داشته است. از ایجادیاتش یک دیوان و «ساقی‌نامه» باقیست. اشعارش ساده و روان و دلنشین است. متله‌ای از غزل او:

مه را به جور چو کُشتی، وفا چه فایده دارد،

کنون، که جان به لب آمد، جفا چه فایده دارد.

اجادیات پرتوی شیرازی مورد آموزش قرار نگرفته است.