پرتیتوره (از لاتینی parlio-چودا میکنم) ، در ناته یکجایه ثبت کردن همة آوازهای اثرهای موسیقی واکلی، سازی و واکلی و سازی را گویند، که در آن پرتیة آوازها (5 سازها) سطر به سطر جایی گرفته است. هر یک ضربو حصّة گوناگون آن در همة پرتیهها بالای هم گذاشته شدهاند. پرتیتوره امکان میدهد. که سازهای اجراشوندة همة پرتیهها در مدّ نظر باشد.
پرتیتوره نیمة عصر 16 در اتلیه پیدا شده، با مرور زمان شکل اساسی ثبت اثرهای موسیقی بسیاراوازه گردید. به مشّاقان و سرایندگان برای اجرای پرتیهها حصّة خودشان را نوشته میدیخند (یا نشر میکنند) ، دیریجیار (خارمییستیر) باشد، هنگام مشق و اجرای اثر از پرتیتورة مذکور استفاده میبرد. تدریجاً در پرتیتوره آوازها را با ترتیب مویین چایگیر کردن رسم شد.
در پرتیتورة واکلی (خواری) آوازها از بالا به پایان، موافق تیسّیتورة آنها (ساپرنا، الت، تینار و بس) جایی میگیرند. در پرتیتورة ارکستر سمفونی پرتیة ساحههای موسیقی موافق گروهها (در خر گوروخ از روی بلندی آواز) چایگیر میشوند (از بالا به پایان): سازهای نه-فسی چوبی، نفسی مسی، ضربی، ارفه، سازهای کمانچدار. پرتیههای سازهای یکّنوازی، آوازهای واکلی و خار در بین پرتیههای ارفه و سازهای کمانچدار چایگیر میشوند.