پراواز

پراواز، لوکوموتیوی، که محرک آن ماشین بوغی می‌باشد. ایلی­مینتهای اساسی پراواز اینهایند: دیگ بوغ، ماشین بوغی، قسم ایکیپج. ذخیره‌های سوزشواری، آب و روغنهای مالیدنی را عادتاً در تندر، که به پراواز قوش است، چایگیر می‌کنند. هنگم در آتشدان دیگ بوغ سوختن سوزشواری (انگشت، مزوت، چوب، و غیره) آب دیگ بوغ می‌شود.

ماشین بوغی انرژیة گرمی را به انرژیة مکانیکی حرکت پارشین سی­لیندرهای دیگ بوغ تبدل می‌دهد؛ این حرکت توسط میخکیزم شاتونی و کریواشینی به چرخهای برن­ده داده می‌شود. پروازهای اوّلین در بریتنیة کبیر سال 1803 (ر. تری­ویتیک) و 1814 (ج. ستیفینساو) ساخته شده‌اند (رسم 1).

در روسیه اوّلین پراواز را پدر و پسر ب. ا. و م. ا. چیریپناوها (1833) ساخته‌اند (رسم 2). پراوازها زیاده از 100 سال معمول بودند و فقط سالهای 50 عصر 20 جای آنها را الکتروواز و تیپلا­وازها گرفتند. سبب اساسی با لاکماتیوهای دیگر عوض کرده شدن پراواز خرد بودن ک. ا. م.-ا آن (ک. ا. م.-ا بهترین پراوازها از 9% زیاد نیست) می‌باشد.