پراکنیش روشنایی

پراکنیش روشنایی، به سمتهای امکان‌پذیر پریشیدن دستة روشنایی در محیط پهن‌شونده را گویند. که در نتیجة تأثیر متقابل آن با مادّه به عمل می‌آید. پراکنش روشنایی همچون ‌افکنیشات غیریخوسوسی مادّه ظاهر می‌شود. ‌افکنیشات غیریخوسوسی نتیجة لپّشهای مجبوری الکترونها در اتم محیط په را-کندکننده می‌باشد، که این لپّشها ای تأثیر شعاع افتنده به وجود می‌آیند.

پراکنیش روشنایی خنگام پهن‌شوی‌اش در محیط از جهت آپ­تیک غیرییکجینسه، که نشانداد شکست آن به سبب یک‌خِله نبودن زیچی (پراکنش مالیکو­له و ی) یا موجودیّت ذره‌های بی­تانه در محیط (پراکنش روشنایی در محیط تیره) از نقطه به نقطه تغییر می‌یابد، به وجود آمده می‌تواند. رنگ آسمان و نموداری در اتماس­فیره به پراکنشات روشنایی علاقه‌مند است. پراکنشات روشنایی برای آموختن ساخت مادّه، چِن کردن تیرگی محیط (نیفیلامیت­ریه) ، در تدقیقات استرافیزیکی، برای نظارت پراسیسّهای تیخنالا­گی و غیره استفاده می‌شود. نگرید نیز پراکپیش کامبینسیانی روشنایی.