پرمکنی

پرمه‌کنی، 1) د ا ر   کارکرد متال-پراسیسّ با پرمه سوراخ کردن مصالح متالیست. مصالح را در دستّاخهای پرمه‌کنی، خرّاتی، اگریگتی و غیره، اینچنین با یاری ماشینهای پرمه‌کنی دستی پرمه می‌کنند. با پرمه سوراخهایی حاصل می‌کنند، که درجات حقیقیشان 4-5 است. سوراخهای درجات دقیقیشان از این بلند را با کارکرد منبعدة آنها حاصل می‌کنند. در وقت پرمه‌کنی دو نمود حرکت: حرکت ا س عاصی (چرخزنی) و ه ا ر ا ک ا ت ا د ا خ ا ش (پیشرویی) به عمل می‌آید.

در مورد در دستگاه پرمه‌کنی سوراخ کرده شدن مصالح هر دو نمو­د خرکت را پرمه به جا می‌آرد، در دستّاهای دیگر باشد، مصالح کارکردشونده چرخ می‌زند و پرمه پیش می‌رود. هنگام پرمه‌کنی ریجیم بُرش از روی سرعت بُرش v (سرعت دورگی نقطة از محور پرمه دورترین تیغ برندة آن، متر/دقیقه) و بزرگی د ا ه ا ش s (کوچش تیری پرمه در در یک دورزنی ملّیمیتر/گرد) موی­ین کرده می‌شود.

هاسیلناکی پرمه‌کنیی را وقتی  ا س آس ا ا تیخنالاگی ت0=l/n-s دقیقه (l-کوچش پرمه در سمت دهش، ملّیمیتر؛ پ-بسامد چرخزنی پرمه، گرد/دقیقه) مویین می‌کند، 2) در کارکرد چوب-پراسیسّ با پرمه سوراخ کر­دن چوب و مصالح چوبیست، اینچنین کارکرد کامه‌ها، چقورچة دندانه‌ها و غیره. درجات دقیقی در این وقت از روی دیمیتر به 2-3، از روی عمق سوراخ به 3-4 می‌رسد. بسامد چرخزنی پرمه هنگام سوراخ کردن چوب 3000-12000 گرد/دقیقه، بزرگی دهش از 0، 1-0، 5 ملّیمیتر/گرد (برای چوبهای سخت) تا 0، 7-2، 2 ملّیمیتر/گرد (برای چوبهای نرم) می‌باشد.