پلسّا (اتل. رlzzا، از لات. رltium-قصر؛ کوشک، از نام تل پلتینه برمیآید، که در آن جا امپراتوران ریم قدیم قصرها میساختهاند) ، یک نوع کوشک (عصر 15) خاص دورة احیای اتلیه (اساساً در فلارینسیه-ایجاد معماران ف. برونیلّیسک، میکیلاتستسا د برتالامّیا، ل. ب. البیرت، بینیدیتّا ده مینا).
پلسّای قدیم بیشتر از بنای 3، بعضاً 2 یا 4-آشیانه عبارت بوده، پیشطاقش به طرف کوچه نگرانیده شده بود؛ مرکز کامپازیتسیانی آن حولی درونی به حساب میرفت، که آن: با رواقتاقها احاطه میگردید. در آشیانة 1-ام پلسّا بناهای مأموری، در آشیانة 2-یوم مهمانخانهها، در آشیانة 3-یوم خانههای استقامتی جایی میگیرفتند.
پلسّاهای دورههای اوّل بعضی خصوصیتهای صنعت قصرسازی عصرهای میانه را نگه داشتهاند. در پلسّای عصر 16 (معماران د. ا. برمنتی، ج. و ا. ده سنگلّا، رفال، ب. پیروسّ، میکیلنجیلا، ب. بوانتلنت، ب. امّنت-بیشتر در ریم و فلارینسیه؛ ا. پلّدیا در ویچینسه، م. سنمیکیل در ویرانه) معماران کوشش میکردند، که ساخت بنا با محیط اطراف و نمای بنا با حولی درونی متناسب باشد. به بسیار پلهاساها خوسوسیّتهای محلی خاص بودند. پلسّاهای باشکوه وینیتسیه (معمار یه. سنساوینا و دیگرران) و گینویه گ. الیسّ و دیگران) از همین قبیلند.