پیزه

پیزه، پیدزه، پیزی، نشان رسمییست، که خانهای مغول به چاپرهای خود می‌دادند. موافق معلومات مورخ رشید‌الدّین در عهد چنگیزخان و وارثان او-اقتایی (1229-41) ، گویوک (1246-48) ، به فئودالان و سوداگران داده می‌شد.

پیزه را از طلا، (نقره، مس یا چوب می‌ساخته‌اند و اهالی مجبور بود، که دارندة پیزه را با خوراک، جای خواب، اسپش را با خاشاک تأمین نماید. پیزه اینچنین وظیفة گواهنامه و رخصتنامه را ادا می‌کرد. آرشیالوگها یکچند نسخة پیزه‌ها را در حدود ا.ج.ش.س.، ریسپوبلیکة خلقی مغولستان و ریسپوبلیکة خلقی ختایی یافتند.