پیوستهای آرگنیکی سیلیسیی

پیوستهای آرگنیکی سیلیسیی، پیوستهای شیمیاییی، که در مالیکوله‌اشان بند سیلیسیی-کربن (si-س) دارند. پیوستهای آرگنیکی سیلیسیی به گروههای زیرین چودا می‌شوند؛ 1) آرگناگلاگینسیلنها یا الکیل (اریل) گلاگنینلنها rnsix4_u؛ آرگناگیدریدگلاگینسیلنها rnsihmx4 (n+ش) (x-اکثر وقت cl)؛ آرگناسیاکسیسیلنها rnsi (0r /) 4_n؛ آرگناسیلاکسیسیلنها rns2 (ocor ،) 4_n؛ آرگنامیناسیلنها rnsi (nh2) 4_n. 2) آرگناسیلنها rnsi>h4_n. 3) آرگناسیلاکسنها r3siosir3، r3siosi (r2) osir3 وه غیره؛ سیکلاسیلاکسلها (r2sio) n (n=3-10، اکثر 3– 4). 4) پیوستهای گیتیراسیکلی، مثلاً، دمیتیلسیلسیکلابوتن

سنا

(c%) 2si< (      ) >سن2

سن2

پیوستهای آرگنیکی سیلیسیی را در صناعت اساساً از تأثیر بی‌واسطة الکیلخلاریدها (یا اریلخلاریدها) به سیلیسیی در اشتراک مس، اینچنین ریکسی‌ام پیوستهای متالاارگنیکی، کاندینسسیة تیرمی، دیگندراکاندینستسیه و غیره حاصل می‌کنند.

کسر پیوستهای آرگنیکی سیلیسیی  مای بی‌رنگ (تنها بعضیشان مثلاً، سیکلاسیلاکسنها مادّه‌های کریستلّیند) بوده، از تأثیر گرمی وی­ران نمی‌شوند. آنها در کرباگید-ردها، کرباگیدریدهای کلرانیدشده، ایفیرها و دیگر حل‌کننده‌های آرگنیکی نغز حل می‌شوند. پیوستهای آرگنیکی سیلیسیی را در استحصال کوچوک و محلولهای سیلیسییارگنیکی، تییار نمودن قالبهای ریخته‌گر و غیره اس­تیفاده می‌برند.