پرنسیبت (لاتینی principatus، از princeps-یکم، سردار، راهبر) ، در ادبیات تاریخی اصطلاح برای افادة شکل مخصوص مطلقیّت دورههای اوّل امپراتوری ریم قدیم (27 تا میلاد-193 میلادی) ، که در آن رسماً بعضی ادارههای ریسپوبلیکوی باقی مانده، امپراتور پرنسیبت نامیده میشد. سیستم پرنسیبت در عقد آگوست، که دولت او در نتیجة متّحد شدن مگیسترتورههای گوناگون به وجود آمد، تشکّل یافت. آگوست و وارثان او، که پرینسیپس سینت بودند، در یک وقت حاکمیت گرجدنی (تریبون خلقی یکعمره) و حربی را در دست خود نگاه میداشتند. ساخت ریسپوبلیکوی: سینت، کامیتسیهها (مجلسهای خلقی) ، مگیسترتورهها (غیر از سینزارها) رسماً باقی ماند. ولی آنها اهمیت سیاسی پیشترة خود را گم کردند، زیرا انتخابات و فعالیّت آنها را پرینسیپس به ترتیب میدراورد. حاکمیت اساسی در اختیار اپّرت بروکراتی امپراتور بوده، اعضایان هیتش زیاد و فعالییت آنها تارفت وسیع میشد.
Инчунин кобед
سفی ابوالعلا عبدالمؤمن جاروتی
سفی ابوالعلا عبدالمؤمن جاروتی (سال تولد و وفات نامعلوم) ، لغتنویس فارس-تاجیک (عصر 15). در …