پالیکریلتها، پلیمرهای ایفیرهای مرکّب کیسلاتة اکریلت یا میتکریلت.

مادّههای و-اشاپ ردیکل میتل، ایتیل، بتیل و سیکلاگیکسیل اهمیت کلان تکنیکی پیدا کردهاند. چنین پالیکریلتها پلیمرهای شفّاف تیرماپلستیکی بیزهر میباشند؛ در حلکنندههای آرگنیکی خوب حل و از تأثیر روغنها تیز ویران میشوند. پالیکریلتها را از پلیمریزتسیة ایفیرهای کیسلاتههای اکریلت و میتکریلت حاصل مینمایند. پالیکریلتها را اساساً در استحصال شیشههای آرگنیکی، لاک و رنگ و بار، شیریش و در کارکرد چوب، کاغذ، پوست، متاع و غیره استفاده میبرند. پالیکریلتها اینچنین در ستامتالوژی، استحصال لنزهها و کانسیروتسیة مصنوعات گوناگون به کار میروند.