پیزاالیکتر (از یونانی piezo-میفیشورم و الکتر) ، ایفّیکت پیزاالیکتری، حادثههایی است، که تحت تأثیر قوّة مکانیک دیالیکتریک قطبناک میگردد (ایفّیکت پیزاالیکتری راسته) یا خود از تأثیر میدان الکتری دیفارمتسیه میشود (ایفّیکت پیزاالیکتری برعکس). ایفّیکتهای پیزاالیکتریکی راسته و برعکس تنها در پیزاالیکترها به عمل میآیند. ایفّیکت پیزاالیکتری را بار اوّل سال 1880 ج. و پ. کیوریا در کریستلّ کورتس موشاهتده کردهاند.
خاسیّتهای پیزاالیکتریکی کریستلّها به ستروکتورة آنها وابسته است. همة پیراالیکتریکها (دیالیکتریکهای اختیاراً قطبنامشده) ، اینچنین بعضی کریستلّهای غیریپیراالیکتریک (مثلاً، کورتس) خاصیت پیزاالیکتری را صاحبند.