آتاسکلیراز (از. آتا… و سکلیراز) یک نوع درد گوش را گویند، که در نتیجة آن بافتة زیچ استخوانی غلافک گوش به بافتة کاواک اسفنجی تبدل مییابد. از آتاسکلیراز اکثر وقت استخوان نزد سوراخی بیزشکل گوش میانه علّت میبیند؛ به زمّ این بافتة کاواک نیفنجی رکابک را در سوراخی بیزشکل بتمام میپوشد. در مورد در راه درونی سامعه جایگیر شدن منبة علّت و منبعد پهن شدن آن عصب سامعه و عضو کارتی، که در هلزون واقع است، علّت مییابند.
لامتهای اساسی آتاسکلیراز سست شدن قوّة سامعه، جیغ زدن گوش میباشند. سببهای به وچود آمدن آتاسکلیراز هنوز معلوم پیست. تخمین میکنند، که آتاسکلیراز در نتیجة اختلال فونکسیام غدودهای سیکریسیة درونی، مدّت دور و دراز تأثیر کردن شوقون به وجود میآید. آتاسکلیراز در اصل بیماری دوطرفه است. وهای عادتاً در سن نورسی cap میزند. به آتاسکلیراز زنها نسبت به مردان زیادتر گرفتار میشوند.
م و آ لیجه: اساساً جرّاحی؛ هنگام نهایت سست شدن قوّة سامعه از اپّرت سامعه استفاده میبرند.