آتشکُشک، اپّرت دستییست برای فرونشاندن سوختار. در نتیجة ریکسیة بین محلولهای کیسلاته و عشقار (هنگام آمیختن آنها) پیش از برآمد اندرون اپّرت کفک شیمیایی یا در وقت به طور مکانیکی آمیختن محلول آبی مادّة کفکحاصلکنند و هوا کفک هوایی-مکانیکی حاصل میشود.
سوختار را با جریان دمی کفک خاموش میکنند. غیر از این، آتشکُشک (گاز کربن یا آمیختة مخصوص آتشنشان) ، مایعی و خاکگی نیز استفاده میشوند. ساخت آتشکُشک به نوع مادّة آتشنیشان و اصول بیرون کردن آن وابسته است. بلاّنهای پولادی 0،-jr گاز کربندار به فشار کارن \ع من/م2 (150 کگق/سم2) همة دیگر آتشکُشکها به فشار تا 2 من/م2 موافق ماباشند.