استیالوژی

استیالوژی (از آستیا… و… لوژی) ، یک قسم آناتومیّه را گویند، که اسکلت استخوانی را می‌آموزد. اوّلین معلومات عاید به استخوانها در اثرهای بوقرات ذکر شده است. -تشکّل و ترقّیات آستیالوژی بعد در عمل جاری شدن اصول چاک کرده آموختن جسد مُرده، تکنیکة گیستالاگی و (میکرواکاپیة استخوانها، اصول تدقیق رینتگینی و غیره صورت گرفت.

استیالوژی به آستیالوژی مومی و جزئی (انکشاف و ساخت استخوانهای علی‌حده را می‌آموزد) ، مقایسوی و س ا ن نو س آ ل ی چودا می‌­شود. با قدر تکمیل یافتن اصولهای جرّاحی معالجپ بیماری و آسیب استخوان و بغومها (نگرید آرتاپیدیه، شکسته‌بندی) آستیالوژی اهمیت کلان پیدا کرد. حالا بسیار دردهای استخوان با اصولهای آرتاپیدی معالجه می‌شوند.

در ا.ج.ش.س. تصنیفات زیرین بیماریهای استو­خان قبول شده است: جراحتی، الت-هابی، دیسترافی، دیسپلستیکی؛ به این گروه اینچنین آماسهای نیکزاد و بداصل را نیز داخل می‌کنند. در انتراپالوژی وظیفة تدقیقات آستیالوژی از مویین نمودن قانونیّتهای (نجادی، جنسی، سنّوسالی و غیره) تغییریابندگی شکل و اندازة سکی­لیت آدمان حاضره، اینچنین مار-فاگینیز آنها (آموختن مارفالوژی آدمان قدیم، تدقیق انکشاف داخلیبتنی اسکلت) عبارت است.