عاصم حاجییبراهیم بخارایی (سال تولدش نامعلوم-وفاتش 1905) ، شاعر تاجیک. آ. از عایلة ثروتمند بوده، در خردسالی از پدر و مادر یتیم مانده است. در مدرسه تحصیل کرده است. آ. از شریکدرسان استاد عینی بود. هنگام تحصیل در مدرسه مشق شعر کرده است. در شعر تعلیم ملّا خالی نام شاعر اوراتپّگی را گرفته است. امّا چنان که س. عینی قید میکند، «درجة استاد و شاگرد برابر بود».
هرچند آ. در شعر کماقتدار بود، امّا تذکرهنویسان اشعار او را تعریف و توصیف زیاد کردهاند. چنانچه، افضل-مخدوم پیرمستی مینویسد، که «بهار افکارش بسی طراوتنسیم است و گلزار انظارش بسیارها لطافتشمیم است». در تذکرة حاجی نعمتالله محترم آ. به صفتهای «طبعش شورانگیز… شعرش دلاویز و کلکش شکرّیز» ذکر شده است. دیوان مکمّل آ. دسترس نشده است. آن چه از او در بیا تذکرهها درد شده است، اساساً مضمون عشقی دارد. در اشعارش کلمههای جناسی و ته کلّوفات بسیار به کار برده است.