اریّت اشیا

عاریت اشیا، در خوقوق سا­ویتی یکی از شکلهای شرطنامة کرای مال و ملکییست، که از روی آن تشکیلاتهای مخصوص سوسیالیستی به گرجدنها برای استفادة موقتی (با دادن مزد استفاده) لوازم روزگار را پیشنهاد می‌نمایند.

قایده‌های عمومی عاریت اشیا در اساسهای قانون‌‌گذاری گرجدنی و کگ ریسپوبلیکه‌های اتّفاقی به رسمیت درآورده شده‌اند؛ شرط و ترتیب عاریت اشیا باشد، در شرطنامه‌های نمونوی عاید به نوعهای جداگانة عاریت اشیا، که آنها را ساویت وزیران ریسپوبلیکه‌های اتّفاقی و قاعده‌های ریسپوبلیکوی خذمت میشی اهالی تصدیق می‌نمایند، مفصل درج یافته‌اند.

شرتنامة عاریت اشیا عادتاً با گرجدنی بالغ (اگر در قید شهر و ریان مذکور باشد) بسته می‌شود. اتیلی، پونک­ت عاریتی عهده‌دار است به میجاز اشیای بی‌نقص را پیشنهاد کرده، او را با قاعده‌های استفادة اشیای مرکّب تکنیکی شناساند. گیرندة اشیای عاریتی در نوبت خود اوخددار است مزد کار اشیا را سر وقت بدهد. برابر تمام شدن مهلت شرطنامة عاریت اشیا  شیا باید بی‌نقصان برگردانیده شود. در صورت آسیب دیدنه اشیای عاریتی میجاز عهده‌دار است تاوان آن را بدهد.