آپریچنینه، آپریشنینه (از روسی قدیم آپریچنыی-مخصوص) ، سیستم چاربنّیهای فوقالعادّة حربی و مأموری و اجتماعی و اقتصادی پادشاه ایوان iv (گرازنیی) برای مستحکم نمودن حاکمیت مطلقیّت مرکزانیده شده و برهم دادن پراکندگی فئودالی. ایوان iv برهم زدن «آشوبها» را مقصد اساسی آپریچنینه میدانست. برابر جاری کردن آپریچنینه جزای بیرحمانة آپّازیتسیة بایرهای و کنیزها و قتل عام بیگناهان cap شد.
اپریچنینه پراکندگی فئودالی را برهم داده، در مملکت ظلم و استبداد مطلقیّت را پرزور و موقع تکیهگاه اجتماعی آن (عملداران، دوارینها، زمینداران میانهحال) را مستحکم کرد. آپریچنینه به پایدار گردیدن ترتیبات کریپاستنایی مساعدت نمود. آپریچنینه در عصرهای 14-16 مفهوم مخصوص قسم ملک نمایندگان سلالة کنیزهای بزرگ، سالهای 1565-72 باشد“ملک شاهان» را افاده میکرد.
به آپریچنینه در قسم مرکزی مملکت ماجیسک، ویزمه، سوزدل و غیره، در جنوب غرب-کازیالسک، پیریمیشل، بیلیاو، میدون و غیره، در شمال-دوینه، ولیکیی استیوگ، کرگاپال، والاگده و غیره داخل میشدند. در آپریچنین دومة آپریچنینی پریکزهای مالیوی-چتها عمل میکردند. قشونهای آپریچنینه تا 5-6 هزار عسکر داشتند. قسم باقیماندة مملکت زیمشینه نام گرفت. بسیار فئودالان محلی از تیرّیتاریة آپریچنینه رانده شده، زمینهای آنها و دیخقانان کریپاستنایی به دوارینها-آپریچنیکخا داده شدند.