«آپّازیتسیة نو»، گروه فرکسیانی زیدّپرتییوییست، که در داخل وکپ (ب) سال 1925 با سردار گ. ا. زیناویف و ل. ب. کمینیف در زمینة پلتفارمة تراسکیزم تشکیه یافته بود. «آپّازیتسیة نو» دعوا میکرد، که در صورت عقبماندگی تکنیکی» مملکت و موجود نبودن روالوتسیههای پرولتاری در مملکتهای مترقّی اوراپه برپا نمودن سوسیالیزم در ا.ج.ش.س. امکانناپذیر است. «آپّازیتسیة نو» کلوش و نااستواریهای طبقههای میدبورجوزی اهالی مملکت را، که دشواریهای ساختمان سوسیالیستی و پایدارشوی موقتی کاپیتالیزم در عرصة بینلخلقی به وجود آورده بودند، افاده میکرد.
«آپّازیتسیة نو» سیاست لنینی پرتیّه را در با-بط به دولت اندوستریلی تبدل دادن ا.ج.ش.س. تنقید کرده، دعوا میکرد، که صناعت دولتی مملکت ساویتی صناعت ساتسیلیسته نه، بلکه صناعت دولتی و کاپیتالیستی میباشد، سیاست نو اقتصادی (ناپ) در نزد عنصرا-ن کاپیتالیستی عقبنشینی متّصل است، اقتصادیات ساویتی کامیلن به ستیخیة بازار بیرونی کاپیتالیستی وابسته میباشد، ماناپالیة سودای بیرونی لازم است. پیشوایان «آپّازیتسیة نو» به زیاد کردن مبلغ برای انکشاف صناعت وزنین مقابل برآمده، طرفدار ترقّی دادن تنها صناعت سبک و هرچه بیشتر از*خارجه*
اپّازیتسیة نو آ. ن.» چنین میشمارید، که دهقانان میانسال در ساختمان سوسیالیستی اتّفاقچی صنف کارگر شده نمیتوانند، به امکانیّت دگرگونسازیهای سوسیالیستی خواجگی قیشلاق باور نمیکرد و پرتیّه را ایبدار میکرد، که گویا وهای از خطر کولکها چشم میپوشیده باشد.*آپّاز-تسیانیرها اظهار میکردند، که به کم پرتیه خوف مسلکگومکنی تهدید میکند. کم پرتیه به مقابل فعالیّت ویرانکارانه و توخمتگرانة «آپّازیتسیة نو» تدبیرها اندیشیده، راهبران آن را به طور جدّی آگاهانید.
«آپّازیتسیة نو» این را به اعتبار نگرفته، به پراپگندة عقیدههای خود cap کرده، (مخصوصاً در تشکیلات پرتیوی لنینگرد، که آن جا زیناویف رئیس ساویت لنینگرادبود) کوشش نمود، که تشکیلات را به تکیهگاه خود تبدل دهد. از دسامبر 1925 در رفت مباحثة وسیع با «آپّازیتسیة نو»، در عرفة سعیزد 14-ام وکپ (ب) معلوم شد، که اکثریّت کامّونیستان دستورهای ایدئولوژی و فعالیّت اختلافاندازی «آپّازیتسیة نو» را مه-کم میکنند. کنفرانس ، 22 یوم پرتییویه گوبیرنیة لنینگراد(1 دسامبر 1925) نیز به آپّازیتسیانیرها مقابل برآمد.
سعیزد 14-ام و کپ (ب) (دسامبر 1925) قطعیة اظهار کرد، که برای ساختمان جمعیّت سوسیالیستی در ا.ج.ش.س. تمام شرایط ضروری سیاسی و اقتصادی موجود است و حتّی در صورت دیر ماندن روالوتسیة جهانی نیز غلبة پُرّة سوسیالیزم در مملکت تأمین کرده میشود. سعیزد به «آپّازیتسیة نو» امکانیت داد، که عقیدخای خود را بیان کند. «آپّازیتسیة نو» در سعیزد کوشش نمود، که ا. ب. استالین را از وظیفة کاتب ژنرالی کم دور کند، امیدوار بود، که تدریجاً ها-دمان دیگر پرتیّه را هم، که در موقع لنینی میایستادند، از کار راهبری پرتیه دور سازد.
اپّازیتسیانیرها میخواستند، که زیناویف را همچون پیشوای پرتیه ببینند. سعیزد دعواهای راهبران «آپّازیتسیة نو» را قطعیاً محکوم نموده، کارکتره تراتسکیستی-منشویکی پلتفارمة «آپّازیتسیة نو» را فاش کرد و کم-را دعوت نمود، که منبعد هم به مقابل همه گونه کوششهای جدایاندازی فرکسیانی مبارزة قطعی برد. راهبران «آپّازیتسیة نو» از تنقید نقطة نظرشان خلاصهای نبراورده، طلب کردند، که مباحثه دوام داده شود.
سعیزد مجبور شد به تشکیلات پرتیوی لنینگرادمرادیتنامة مخصوص قبول کند. در آن به فعالیّت راهبران «آپّازیتسیة نو» همچون ویرانکنندگان راه یگانه-گی پرتیه بهای سیاسی داده شد. بعد سعیزد کم یک گروه کمونیستان را برای فهمانده دادن قرارهای سعیزد و فاش نمودن عملیات ضدپرتیوی راهبران «آپّازیتسیة نو» به لنینگرادفرستاد. فوریه 1926 کنفرانس پرتیوی گوبیرنییگی لنینگرادزیناویوچیان را از کار راهبری دور کرد و کامیتیت نو گوبیرنییگی پرتیّه را با سرداری س. م. کراو انتخاب نمود.
راهبران «آپّازیتسیة نو”، که از طرف پرتیه تارمار کرده شده بودند، مبارزة فرکسیانینیخود را دوام دادند؛ سال 1926 آنها با تراتسکیچیان متّحد شده، بلوک ضدپرتیوی تراتسکیچیان و زیناویوچیان را تشکیل کردند.