امانیمها

امانیمها (یون. یاتبز-یک‌خِله و بپوته-نام) ، کلمهایی، که از جهت تلفّظ و ساخت به هم مانند بوده، معناهای گوناگون دارند. در زبان یکچند راه پیدایش آمانیمها وجود دارد. مثلاً، کلم­هایی به یکدیگر آمانیم می‌شوند، که یگان عمومیت معنایی ندارند: شصت-رقم، شصت-اسباب ماهیگیری، گروه دیگر آمانیمها، که به مسئلة سیرمعنایی کلمه دخل دارند، در نتیجة انکشاف معنای کلمه پیدا می‌شوند: دم-وقت؛ دم-آواز، صدا؛ دم-اسبا­ب آهنگری.

راد دیگر پیدایش آمانیمها به هم موافق آمدن کلمه‌های اقتباسی و کلمه‌های معمولی زبان است. مثلاً، تاک (تاک ان­گور، تاک الکتر). آمافانها-کلمه‌های تلفّظشان یک‌خِله، ولی نوشتشان گوناگون (توپ، توب-در دو توپ تلفّظ می‌ش­وند) ، آماگرفها-کلمه‌های از جهت نوشت یک‌خِله، ولی از روی تلفّظ گوناگون (سوزان-فعل فرمایش، سوزان-آب سوزان-صفت) به آمانیمها دخل دارند.