آلایش رادیواکتیوی بیاسفیره، به ارگانیزمهای زنده و محیط زیست آنها (اتمسفره، گیدراسفیره، خاک) داخل شدن مادّههای رادیواکتیوی را گویند، که در نتیجة ترکشهای یدرایی، به محیط اطراف پرتافتن پرتاوهای رادیواکتیویی و غیره به وجود میآید. آلایش رادیوکتییی از تأثیر محصولات تقسیمشوی یدراها (*°sr، ، 87سگ، 144cl) ، نوکلیدهای رادیواکتیویی (این، 24na، 59غی، “go) ، متالهای وزنین رادیواکتیوی ته-بی (u، th، ra) «و المنتهای ترنسورنی صنعی (ر، am، cm و گ .) به وجود میآید.
نباتات و هیوانات آبی مادّههای رادیواکتیوی را از دریا، کول، بهر و اقیانوسها بیواسطه با آب فرو میبرند. راههای دیگر از آب به ارگانیزم زنده گذشتن مادّههای رادیواکتیویی نیز معلومند. چنانچه، آبسبزهای با آب آلایش ردیکتیوی آلودشده را زااپلنکتان و زااپلنکتان را ماهیها، خرچنگشکلها و نرمبدنها خورده زهرآلود میشوند.
مادّههای ردیاکتیوی خاک و هوا باشد، به واسطة نباتات و آب نوشاکی به آرگنیزم هیوانات و انسان میگذرند. آلایش pدیاکتیوی بسفره به ساخت شیمیایی و حالت فیزیکی مادّههای رادیواکتیویی، حرارت و ترکیب شیمیایی محیط اطراف و دیگر عاملها وابسته است. مقدار مادّهای رادیواکتیویی هنگام از یک آرگنیزم به ارگانیزم دیگر گذشتن تغییر مییابد.
در کم نمودن آلایش رادیواکتیویی «شرطنامة منع آزمایش یراق یدرایی در اتمسفره، کیهان و زیر آب» که سال 1963 در مسکو به امضا رسیده است، رل کلان بازید. با این همه، افزایش رل انرژیتیکة یدرایی عاید به محافظت از آلایش رادیواکتیویی مسئلههای نو به نو را به میان میگذارد.
ماهیّت ایکالاگی درجة یونیزه رادیوتسیانی و تشکّل اساسهای محافظت از تأثیرر آلایش رادیواکتیوی را رادیواکالوژی میآموزد. درجة آلایش رادیووتیوی را با اصولهای رادیوخیمیوی، رادیومیتری، سپیکترامیتری و اوتاردیاگرفی مویین کرده، به واحد رادیواکتیویت افاده مینمایند. با حلّ مسئلههای طبّی آلایش رادیواکتیویی گیگیینة ردیتسیانی مشغول «ستنسیة اگینتی بینلخلقی عاید به انرژیة اتمی (مگته) به فعالیّت مملکتهای جهان در رفع آلایش رادیواکتیویی راهبری مینماید.