غورم، غرم، میشن، آه و (ovis orientalis vignei) ، یک نوع هیوان جفتسوم وحشی را گویند. غ. بیشتر به موفلان مانند است. غ. هیوان میانجوسّه میباشد؛ درازی بدن غ.-ا بالغ (نرینهاش) 130 سم (شاخش تا 98 سم) ، وزنش 47-50 کگ. مادینة غ. شاخ نسبتاً کوته دارد. پشمش دارچینی زردتاب. حالا در تمام تاجیکستان 5-10 هز. cap غ. مانده است. غ. اساساً در ق-کوههای پست جن. غرب تاجیکستان در ق-کوههای اریدتاگ، رنگان، وخش، پنج، قراتاغ، تیرکلیتار، آقتاگ زندگی میکنند.
غ. گله-گله توده میگردد. در دورة جفتشوی (نایب. -دیک .) در هر یک گله عادتاً 8-12 غ.-ا ماده میشود. در ماههای اپر.-مهای غ.-ها (اکثر یکتایی و 30-40-فایضشان دوتایی) بچه میزایند.
گورگ و شیرپلنگ دشمن اساسی غ. میباشند. آهوبرّة نوزادش را روباه و پرّندههای کلان صاحبچنگال نیز میخورند. از قدیم شکار غ. عنعنه بوده است. فردوسی گفته است:
یکی گُرم بریان و نان از برش،
نمکدان و ریچار گرد-اندرش.
غ. همچون هیوان نادر به «کتاب سرخ» ا.ج.ش.س. و «کتاب سرخ رسّ تاجیکستان» داخل شده است.
د .: سپاجنیکاو گ. ن. دیکی برنы (راد ovis) تدجیکیستنه، د. ، 1976. گ. ن. سپاجنیکاو.